سی و سه سال از آخرین باری که ایران قهرمان جام ملتهای آسیا شد می گذرد . امروز با باخت یک بر صفر مقابل کره جنوبی امیدهای ایرانیان به باد فنا رفت . بقول ظریفی که می گفت وقتی ایران قهرمان جام ملتهای آسیا شد که ایران ایر یکی از بهترین و معتبرترین خطوط هوایی جهان بود . به این جمله که بیشتر فکر می کنم می بینم دریایی از معنا در آن نهفته است : آری ! باید همه چیزمان به همه چیزمان بیاید . نمی شود شاهد این همه فقر و فساد و اعتیاد و بیعدالتی و گرفتاری و بدبختی بود و برای پیروزی تیم ملی هورا کشید . نمیتوان قبول کرد که در صورت پیروزی تیم ملی ، احمدی نژاد و تیم فاسدش سینه جلو بدهند و هل من مبارز سر دهند و تمام اعتبار پیروزی را (که قطعاً با جانفشانی بر و بچه های تیم بدست می آمد) یکسره به نام خودشان ثبت کنند . از همه بچه ها و همه طرفداران تیم ملی پوزش می خواهم ولی باید بگویم " عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد " شاید اینجوری بهتر باشد . نمی دانم دقت کردید یا نه ؟ تمام - یا بهتر است بگویم اکثریت قریب به اتفاق - تماشاچیان در استادیوم با پرچم "الله تازی نشان" جمهوری ننگین اسلامی آمده بودند . حتی میشد نقش عقرب را بر روی نوک بینی آنها هم دید . با ظرافت خاصی که حاکی از سرمایه گذاری و برنامه ریزی از پیش تعیین شده بود همه چیز را به نفع خودشان آرایش داده بودند . مطمئنم اگر تیم ایران قهرمان جام میشد سر و صدا و غوغایی به پا می کردند که این هم از برکات دولت امام زمان است . خوشحالم که تیرشان به سنگ خورد اگر چه می دانم نام ایران و تیم ایران همیشه در اعتلا خواهد ماند ، آنچه اما این بار شکست خورد جمهوری کثیف اسلامی بود نه ایران . به امید روزی که پیروزی تیم ملی تنها مایه دلخوشی مردم ایران نباشد . به امید آزادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر