از لابلای وبلاگهای ایرانی: لیبی را خدا آزاد نکرد!

رهبر انقلاب در گودال

30gnal.blogspot: معمر، جوانک 27 ساله که از طریق کودتایی ضعیف، 42 سال قبل حاکم لیبی را برکنار کرد امروز در داخل گودال گیر افتاد! این طنز ، که بعد از پیدا شدن صدام حسین در گودال ، یک بار دیگر رخ داد ، گویی پیام آور این است که دیکتاتورها در گودالند! لیبی از 42 سال قبل بخاطر اندیشه های بیمار گونه قذافی فاقد دولت ، نهادهای نظارتی ، قانون اساسی ، مجلس و احزاب بود. او همه مظاهر تمدن جدید از جمله دموکراسی ، رای مردم و انتخابات را غیر دموکراتیک!!! میدانست و به سخره میگرفت و یک تنها سرنوشت میلیونها تن از هموطنان خود را رقم میزد. او که در گودال خودپسندی و خودخواهی بیمارگونه خود از سالها قبل محبوس بود و خود را شاه شاهان آفریقا و رهبر امت اسلامی – عربی میدانست و احساس خدایی میکرد و مخالفانش را سوسک و موش خطاب مینمود ، معمرهیچگاه صدای مردم و جامعه خود را نشنید و یا نخواست که بشنود و در نهایت از گودال بیرون کشیده شد و آخرین نفسهای زندگیش را در نهایت فلاکت به پایان برد. گرچه وی دهها سال بذر توهم ، کینه ، نفرت کاشت و جنگ تمام عیار با مردم خود به راه انداخت و زیرساختهای کشورش را نابود ساخت و جان هزاران انسان بیگناه را در طول حکومت ننگین خود گرفت اما در نهایت خود نیز قربانی این خشونت شد. که از قدیم گفته اند هر بذری بکاری همان درو میکنی. امروز پایانی است بر عصر لیبی قذافی. در لیبی باید هرچه زودتر کینه ، نفرت و خشونت را زدود اما عصر قذافی را نباید فراموش کرد که اگر چنین شود لیبی تا رسیدن به آسایش و رفاه ، هزینه های مضاعفی را حتی در دوران بدون دیکتاتور پرداخت خواهد نمود.

حرکت کره ماه، تنها قمر کره زمین در کره شمالی به حالت تعلیق درآمد

akhondnameh.blogspot: از آنجا که مردم کره شمالی متعقدند که خورشید را کیم (بی) جون ایل ، زحل را خامنه ای (به علت شبهات عمامه اش با حلقه های زحل ) ، مریخ را چاوز (شبهات رنگی) ، نپتون را دیکتاتوری از افریقا و غیره ... و کره ماه را هم قذافی در آسمان حرکت میدهند، که به علت شهادت معمر قذافی و تا پیدا شدن یک دیکتاتور دیگر برای بر عهده گرفتن امورات کره ماه ، حرکت تنها قمر کره زمین در کره شمالی به حالت تعلیق درآمد. پس موقع رفتن به بیرون ، بالای سرتان را نگاه کنید تا ماه رو سرتان نیفتد.

لیبی را خدا آزاد نکرد!

ما ایرانی ها باید به یاد داشته باشیم که لیبی را خدا آزاد نـــکرد، مردمانش آزادش کردند!

با تو موافقم، به راستی زیباست، حتی نگریستن به شادی مردمی که با زحمت آزادی را به دست آوردند دل انگیز است. لیبی را خدا آزاد نکرد، لیبی با خون های ریخته شده جوانانش آزاد شد، لیبی با همت و غیرت مردمانش آزاد شد، لیبی خواست و توانست، لیبی خسته نشد و از پای نیافتاد، لیبی از نعره های شعبان بی مخ هایش نترسید، آن مرد و زن لیبیایی جانش را بدست گرفت و هم قسم شد که آزادی را به دست بیاورد، به دست آورد، هر چند بعضی از همرزمانش دیگر پیش او نیستند که با هم به پایکوبی به پردازند. هموطنم ، من و تو هم در بندیم، اسیر افرادی که از نام ایران و ایرانی فراری اند، اسیر کسانی که خون مردم را در شیشه می کنند تا تنها به خواسته های خود دست پیدا کنند. من و تو نشان داده ایم که هم غیرت داریم و هم قدرت، اما خسته شدیم، شاید از اول مسیرمان را درست انتخاب نکرده بودیم، اما حالا دیگر می دانیم که آزادیمان گره خورده با سرنگونی این نظام ولایت مطلقه، مسیرمان مشخص است، باید دوباره همت کنیم، قسم به خون ندا و سهراب، قسم به خون محمد، ما هم می توانیم ، تنها باید دوباره همت کنیم و پا به میدان بگذاریم. نترس، در این راه تنها نخواهی بود، امثال من زیاد اند و در کنار تو خواهند ایستاد، فراموش نکن، تا من و تو نخواهیم، حتی خدا هم برایمان کاری نخواهد کرد!