پیام شهبانو فرح پهلوی :به یاد فرزند عزیزم علیرضا

به یاد فرزند عزیزم علیرضا:

یک سال از آنروز که فرزندم علیرضا به خواست خود ما را ترک کرد گذشت.

یک یک مادران داغدار می دانند که مرگ فرزند زخمی به دل می نشاند که مرهمی ندارد، از دل مادران جگر گوشه از دست داده تا آخر هستی خون می چکد وغمی بی صدا با آنان همراه است.

اما باز می گویم نباید شکنیم باید کوه باشیم و بمانیم و رود باشیم و راه به دریا شتافتن را بیابیم.

از سوی فرزندانم، نوه هایم و خودم از همه هم میهنانی که چه از داخل و چه از خارج ایران در طول سال گذشته با بیانی ، نوشته ای، پیامی یا با برپا کردن یاد بودی مهر و محبت خود را به ما ابراز داشتند از صمیم قلب سپاسگزاری می کنم.

آرزو دارم در آینده ای نه چندان دور، ایرانی داشته باشیم که جوانانش دیگر نه از دژخیمی در خاک وطن بهراسند و نه در خارج از اندوه و دوری از میهن زجر بکشند.

با ماست که فردای ایران را پر از امید و روشنایی بسازیم.

شهبانو فرح پهلوی

3 ژانویه 2012